Ende Pranayathin(Part-10)

Ammu wrote:

shamsheershah wrote:

കണ്ണീരിനെ ഒളിപ്പിക്കാന്‍
പഠിച്ച് കഴിഞ്ഞു..,
അത്കൊണ്ട്
ഇനി നിനക്കെന്നെ വേദനിപ്പിക്കാം
എത്ര വേണമെങ്കിലും..!

 ഇത് കോഹ്ലി , വാർണർ നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ?

shamsheershah wrote:

Ammu wrote:

 ഇത് കോഹ്ലി , വാർണർ നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ?

vipinraj wrote:

shamsheershah wrote:

.

കെട്ടുപിണഞ്ഞ ചിന്തകളില്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടിപ്പിടയുന്ന നിശ്വാസങ്ങളെ ഭാരമില്ലാത്ത തൂവല്‍ചിറകുകള്‍ സമ്മാനിച്ച്‌ എന്നാണ് നിങ്ങളെന്നെ ഉയര്‍ത്തി പറത്തുക.മഴ തോര്‍ന്ന ചില്ലകളില്‍ വെയില്‍ കനക്കുമ്പോള്‍ ഹൃദയത്തിലൊരു മഴ പിന്നെയും കരയുന്നു.ഒരിയ്ക്കല്‍ ഉടുക്ക് കൊട്ടുന്ന പാണന്‍റെ നെഞ്ചിലെ നോവുറയുന്ന കടുംതുടിത്താളത്തില്‍ മനസ്സ് കോര്‍ക്കുന്ന അതെ നിമിഷങ്ങളില്‍ എന്‍റെ പ്രണയം ഒരു ഗിറ്റാറിന്‍റെ തന്ത്രികളില്‍ വിരല്‍ ചേര്‍ത്തിരുന്നു.പതുപതുത്ത കിടക്കയില്‍ പരിരംഭണങ്ങളില്‍ നെഞ്ചോട്‌ ചേര്‍ത്തു കിടത്തിയിരുന്നു.നനവൂറുന്ന കണ്ണുകളില്‍ പതിയെ ഉമ്മ വെച്ചിരുന്നു.എന്നിട്ടും....

മഞ്ഞ വിരികളിട്ട ജാലകത്തിനപ്പുറം കുന്നിറങ്ങുന്ന കാറ്റേ നീയറിയുന്നുണ്ടോ..? നിനക്കൊപ്പം കുന്നിറങ്ങുന്നതെന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ശവമഞ്ചങ്ങളാണ്.വിരല്‍ തൊട്ടുണര്‍ത്തിയ പ്രണയത്തിന്‍റെ പരിമളങ്ങളാണ്.പടിയിറക്കി പറഞ്ഞയയ്ക്കുന്നത്ജീവിതത്തിന്‍റെ താളങ്ങളെയാണ്.എങ്കിലും ആശ്വാസമുണ്ട് നീ അതിജീവിയ്ക്കുമെങ്കില്‍ നിനക്കായൊരു സ്വപ്നം പുനര്ജ്ജനിയ്ക്കുമെന്നു.നിലവിളികളെ അടക്കി ഞാന്‍ ഉയിര്‍ത്തു എണീല്‍ക്കുമെന്ന്..പിന്നെ നമ്മളും പുഴയിലടരുന്ന അരയാലിലകളെ പോലെ ഒഴുക്കിനൊത്ത് ഒഴുകിയകലുമെന്നു..ഏതോ പുഴക്കടവിലെ മണലില്‍ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്ന് ഒരു ജന്മത്തിന്‍റെ ബന്ധനങ്ങളെ അഴിച്ചെറിയുമെന്നു....അറിയില്ല.. അനന്തമായ ചിന്തകളുടെ ചുഴികളില്‍ ആഴ്ന്നു പോകുന്ന മനസ്സേ എന്നാണ് നിനക്ക് ഞാനൊരു കടിഞ്ഞാണ്‍ നിര്‍മ്മിയ്ക്കുക.....